Новые Статьи
К сожалению, статья не найдена
РЕСТАВРАЦИЯ ХРАМА ПРЕСВЯТОЙ БОГОРОДИЦЫ
За последние два года, после тридцатилетнего отсутствия основатели понтийского села Ягдан, находящегося в Армении, приложили значительные усилия для восстановления своих памятников, которые, за все время их отсутствия, подвергались сильным повреждениям.
Село начинает опустошаться с 1992 по 1993 годы по приглашению греческого государства с целью репатриации своего народа на историческую родину. С тех пор в селе остаётся небольшое количество жителей, в основном пожилое население, находящееся не в состоянии содержания церкви и домов.
ОСНОВАНИЕ СЕЛА ЯГДАН
Аргируполис металлургический центр Понта
Аргируполис или Гюмушхане, как его называют сегодня, переводится с турецкого как «место серебра». В XVI -XVIII в.в. это был один из важнейших городов Понта.Основным занятием греческого населения этой местности являлась металлургия, чем, собственно, и занимались жители, пользуясь высокими привилегиями под эгидой султанов.
ПРИГЛАШЕНИЕ ЦАРЯ ГРУЗИИ
Грузинский царь Ираклий II пригласил горнопромышленников из турецкого района Гюмюшхане для разработки месторождения руд в его царстве, в частности, на Ахтальских серебро-свинцовых и Алавердских рудниках, нынешния Армения - тогда этот район входил в состав Грузинского царства. Ираклий II разрешил греческим рудопромышленникам и рабочим горнякам расселиться по всей территории Грузии и заняться добычей руды. В результате в 1763 году 800 греческих семей из области Гюмюшхане, в поисках избавления от султанского гнета прибыли в Грузию и приступили к горным работам в районе Ахталы, еще спустя 12 лет основали Ляльварский медеплавильный завод.
ΟΧΥΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΑΧΤΑΛΑ
Οι Έλληνες μεταλλωρύχοι υπέστησαν βαριές δοκιμασίες και μετά την φυγή τους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.Τον Σεπτέμβριο του 1785, ο Ομάρ-Χαν-Άβαριος ο οποίος λεηλατούσε την Γεωργία με τις επιδρομές του, εμφανίστηκε με μεγάλη δύναμη μπροστά στις οχυρώσεις της Μονής της Αχτάλα με αποτέλεσμα μέρος των πολιορκημένων να σφαγιαστούν και οι υπόλοιποι να φυλακιστούν.
ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ
Το 1795, κατά τη διάρκεια της επίθεσης στη Γεωργία από τον Αγά Χαν Μοχάμεντ Κατζάρ τα δύο εργοστάσια λεηλατήθηκαν και πάλι, σκοτώθηκαν 700 Έλληνες μεταλλωρύχοι και 836 αιχμαλωτίστηκαν για πώληση στα σκλαβοπάζαρα του Αζερμπαϊτζάν.Το 1828 το χωριό Αλαβέρντι αποτελούνταν από 50 οικογένειες Ελλήνων μεταλλωρύχων, έναν ηλικιωμένο επίσκοπο, δυο ιερείς, μια ελληνική εκκλησία και ενα σχολείο στο οποίο συνήθως τα αγόρια διδάσκονταν ελληνική γλώσσα και αρχές αριθμιτικής.
ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΓΙΑΓΝΤΑΝ
Στις αρχές του 19 αιώνα, λόγω της μη καταβολής από την τσαρική κυβέρνηση του συμφωνηθέντος ποσού για το χαλκό που παραδόθηκε, η κατάσταση των Ελλήνων μεταλλωρύχων είχε επιδεινωθεί, πολλοί από τους οποίους είχαν πεθάνει από πείνα και τις επιδημίες, οι επιζώντες εγκατέλειψαν τα εργοστάσια και στράφηκαν στην καλλιέργεια στις γύρω περιοχές.Με αποτέλεσμα το 1821, 10-30 χιλιόμετρα από το εργοστάσιο ένα μέρος των μεταλλωρύχων επέλεξε να εγκατασταθεί στην αριστερή πλευρά του φαραγγιού Τζοραγκέτ που απλώνεται στις δύο όχθες του ομώνυμου ποταμού. Η τοποθεσία αυτή που ονομαζόταν Yeghitank μετονομάστηκε σε Yaghdan, που απο τα τούρκικα μεταφράζεται σε «απο λάδι».
Ετυμολογία: «Yağ - Yagh» - λάδι και «dan» - από.
Το 1762-1763 ο βασιλιάς της Γεωργίας Ηράκλειος ο Β΄ προσκάλεσε ανθρακωρύχους από την Αργυρούπολη σημερινή Γκιουμούς Χανέ της Τουρκίας για την ανάπτυξη μεταλλείας στο βασίλειό του και συγκεκριμένα στα ορυχεία αργύρου της Αχτάλα και του Αλαβέρντι που ανήκουν στην σημερινή Αρμενία, την εποχή εκείνη η περιοχή αυτή ανήκε στο βασίλειο της Γεωργίας.
Με εντολή του βασιλιά δόθηκε η άδεια στους Έλληνες ανθρακωρύχους να εγκατασταθούν σε όλη την επικράτεια της Γεωργίας και να ασχοληθούν με την εξόρυξη μεταλλεύματος.
Ως εκ τούτου το 1763, 800 οικογένειες Ελλήνων της περιοχής Γκιούμους Χανέ αναζητώντας την απελευθέρωση από την καταπίεση του Σουλτάνου, έφτασαν στη Γεωργία και βρήκαν καταφύγιο στα εργοστάσια της Αχτάλα και Αλαβέρντι, 12 χρόνια αργότερα ίδρυσαν το χυτήριο του Λαλβάρ.
Οι Έλληνες ανθρακωρύχοι υπέστησαν βαριές δοκιμασίες και μετά την φυγή τους από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Τον Σεπτέμβριο του 1785, ο Ομάρ-Χαν-Άβαριος ο οποίος λεηλατούσε την Γεωργία με τις επιδρομές του, εμφανίστηκε με μεγάλη δύναμη μπροστά στις οχυρώσεις της Μονής της Αχτάλα με αποτέλεσμα μέρος των πολιορκημένων σφαγιάστηκαν και οι υπόλοιποι φυλακίστηκαν.
Το 1795, κατά τη διάρκεια της επίθεσης στη Γεωργία από τον Αγά-Μοχάμεντ-Χαν τα δύο εργοστάσια λεηλατήθηκαν και πάλι, σκοτώθηκαν 700 Έλληνες ανθρακωρύχοι και 836 αιχμαλωτίστηκαν για πώληση στα σκλαβοπάζαρα του Αζερμπαϊτζάν.
Το 1828 το χωριό Αλαβέρντι που ονομαζόταν από τους Τατάρους – Μισχανά – εργοστάσιο χαλκού, αποτελούνταν από 50 οικογένειες Ελλήνων ανθρακωρύχων. Επιπλέον το χωριό είχε έναν ηλικιωμένο επίσκοπο και δυο ιερείς.
Βασιλιάς της Γεωργίας Ηράκλειος Β΄
(1762 – 11 Ιανουαρίου 1798)
