Κατά την διάρκεια του Τουρκοαρμένικού πόλεμου του 1918, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Αρμενία, διαπράττοντας εγκλήματα μεταξύ άλλων σφαγές και βιασμούς εις βάρος του άμαχου αρμενικού πληθυσμού και όταν στον δρόμο τους βρέθηκε το ελληνικό χωριό Γιαγντάν, λέγεται πως ο Αλέξανδρος Γκαργκαλάτζεβ, βγήκε να τους αντιμετωπίσει καβάλα στο άλογο, προσφέροντας τους ψωμί και αλάτι και πείθοντας τους πως στο χωριό δεν υπήρχαν πληθυσμοί Αρμενίων, που την περίοδο εκείνη βρισκόταν στο στόχαστρο των Τούρκων, αποτρέποντας τους έτσι να λεηλατήσουν το χωριό.

Στην πραγματικότητα καθ’ όλο το διάστημα των τουρκικών επιδρομών, τα γυναικόπαιδα του χωριού και όσες οικογένειες Αρμενίων είχαν καταφύγει για βοήθεια στο Γιαγντάν, κρύβονταν σε ειδικά διαμορφωμένες σπηλιές που τις λέγανε «ζάγας» στο βάθος του φαραγγιού, τις οποίες είχαν δημιουργήσει οι κάτοικοι για τον σκοπό αυτό.